Νοτιοανατολικές Κυκλάδες. Προσπερνώντας την Αρχόντισσα Νάξο και πριν την Πριγκίπισσα Αμοργό, η μικρή, αθώα και τριανταφυλλένια Δονούσα σε προ(σ)καλεί να τη γνωρίσεις. Βέβαια σαν επισκέπτης πας με πλήρη γνώση. Αλλιώς πώς θ' αποφάσιζες να προτιμήσεις τούτη δω την "παιδούλα" νήσο και να κλείσεις τα μάτια σου σε άλλες "εκπάγλου καλλονής";Και οι συστάσεις γίνονται απλά. Η φήμη της κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα. Φίλος είπε σε φίλο δηλαδή.
Όμορφη και λιλιπούτεια η κυκλαδίτικη χώρα της, ο Σταυρός (εν τούτοις, χωρίζεται σε δύο οικισμούς παρακαλώ), γαλαζοπράσινες παραλίες και ησυχία. Η μόνη φασαρία εκεί είναι τα κουδούνια από τα κατσίκια που βόσκουν στις απότομες πλαγιές και ο άνεμος που όταν έχει τα κέφια του κατεβαίνει ξαφνικά από τα... διάσελα και σε σηκώνει στην κυριολεξία στον αέρα (έχει ιδιαίτερη προτίμηση να παιγνιδίζει με τους μοτοσυκλετιστές). Κάτι ξέρουν οι περισσότεροι που κάνουν τις διαδρομές με τα ποδαράκια τους. Πρωΐ, μεσημέρι και βράδυ ( μες στο σκοτάδι χωρίς φακό ,οι περισσότεροι ,ούτε για να βλέπουν αλλά ούτε και για να τους βλέπουν!) . Μην περιμένετε να νοικιάσετε εκεί δίκυκλο, τετράτροχο κτλ. Ούτε βενζινάδικο δε διαθέτει το νησί. Επομένως φουλάρετε πριν πάτε. Υπάρχει όμως ένα ακούραστο πουλμανάκι που βζζζν από δω, βζζζν από κει, είναι πανταχού παρόν κι εκτελεί όλα τα δρομολόγια για όλα τα γούστα.
Για φαγητό να πάτε: Στο Κύμαααα (κατά το: Στου Τρύφωναααα). Μαγειρευτά, σα στο σπίτι σας (αν μαγειρεύετε καλά, βέβαια) και οικονομικά. Για καφέ και ποτό θα πάτε ( δεν έχετε και πολλές επιλογές) στο Σκαντζόχοιρο . Ωραίο περιβάλλον, με ωραία θέα κι εξαιρετική μουσική αν και οι τιμές "τσιμπάνε" κατά τη γνώμη μου. Για μπάνιο από το Σταυρό και τον Κέδρο μέχρι και την Καλοταρίτισσα θα ευχαριστηθείτε.
Γενικά περνάς όμορφα, χαλαρά και μετά τις 2 πρώτες μέρες έχεις γνωρίσει και σε έχουν γνωρίσει οι πάντες. Παράδειγμα: Καθόμασταν στο Σταυρό την πρώτη μέρα το απόγευμα με την παρέα για καφέ και βλέποντας να πλησιάζει κάποιος κοιταχτήκαμε και είπαμε ταυτόχρονα:
- Ο γιός του φούρναρη!!! και φυσικά πιάσαμε κόκκινο. Δε συμφέρει να μαλώνεις τέτοιες μέρες σε τέτοιους τόπους...Αμαρτία!
Όμορφη και λιλιπούτεια η κυκλαδίτικη χώρα της, ο Σταυρός (εν τούτοις, χωρίζεται σε δύο οικισμούς παρακαλώ), γαλαζοπράσινες παραλίες και ησυχία. Η μόνη φασαρία εκεί είναι τα κουδούνια από τα κατσίκια που βόσκουν στις απότομες πλαγιές και ο άνεμος που όταν έχει τα κέφια του κατεβαίνει ξαφνικά από τα... διάσελα και σε σηκώνει στην κυριολεξία στον αέρα (έχει ιδιαίτερη προτίμηση να παιγνιδίζει με τους μοτοσυκλετιστές). Κάτι ξέρουν οι περισσότεροι που κάνουν τις διαδρομές με τα ποδαράκια τους. Πρωΐ, μεσημέρι και βράδυ ( μες στο σκοτάδι χωρίς φακό ,οι περισσότεροι ,ούτε για να βλέπουν αλλά ούτε και για να τους βλέπουν!) . Μην περιμένετε να νοικιάσετε εκεί δίκυκλο, τετράτροχο κτλ. Ούτε βενζινάδικο δε διαθέτει το νησί. Επομένως φουλάρετε πριν πάτε. Υπάρχει όμως ένα ακούραστο πουλμανάκι που βζζζν από δω, βζζζν από κει, είναι πανταχού παρόν κι εκτελεί όλα τα δρομολόγια για όλα τα γούστα.
Για φαγητό να πάτε: Στο Κύμαααα (κατά το: Στου Τρύφωναααα). Μαγειρευτά, σα στο σπίτι σας (αν μαγειρεύετε καλά, βέβαια) και οικονομικά. Για καφέ και ποτό θα πάτε ( δεν έχετε και πολλές επιλογές) στο Σκαντζόχοιρο . Ωραίο περιβάλλον, με ωραία θέα κι εξαιρετική μουσική αν και οι τιμές "τσιμπάνε" κατά τη γνώμη μου. Για μπάνιο από το Σταυρό και τον Κέδρο μέχρι και την Καλοταρίτισσα θα ευχαριστηθείτε.
Γενικά περνάς όμορφα, χαλαρά και μετά τις 2 πρώτες μέρες έχεις γνωρίσει και σε έχουν γνωρίσει οι πάντες. Παράδειγμα: Καθόμασταν στο Σταυρό την πρώτη μέρα το απόγευμα με την παρέα για καφέ και βλέποντας να πλησιάζει κάποιος κοιταχτήκαμε και είπαμε ταυτόχρονα:
- Ο γιός του φούρναρη!!! και φυσικά πιάσαμε κόκκινο. Δε συμφέρει να μαλώνεις τέτοιες μέρες σε τέτοιους τόπους...Αμαρτία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου