Σύμη, η ...νύμφη!

Σύμη. Τόσο μακρυά και τόσο κοντά. Έχεις την αίσθηση ότι τη γνωρίζεις. Λίγο από ΄Υδρα, λίγο από Σύρο μέχρι και λίγο από Γύθειο θα μπορούσες να πεις!  Κι όμως πάνω απ' όλα είναι η Σύμη. Το λιμάνι της και η χώρα της σκαρφαλωμένη πάνω στο λόφο είναι σα ένα κάδρο που θα μπορούσε να στολίζει το σαλόνι της γιαγιάς! Το σίγουρο είναι πως μέσα στο λιοπύρι του καλοκαιριού όταν φτάνεις στο λιμανάκι της ξέρεις πως κι εδώ άνθρωποι μεγαλούργησαν και πάλεψαν με την γη και τη θάλασσα επί ίσοις όροις . Αντικρύζεις τα σπίτια τους με τη χαρακτηριστική αρχιτεκτονική τους κι αισθάνεσαι πως έβαλαν τα καλά τους μόνο για σένα. Σαν για να σ΄ευχαριστήσουν που αφήνοντας την πολύβουη και κοσμοπολίτικη Ρόδο ήρθες  για  προσκύνημα στον Πανορμίτη τους και να σου αποδείξουν πως ακόμα και  στο πιο μικρό νησί ,τούτης εδώ της πατρίδας, υπάρχει ζωή, υπάρχει πολιτισμός, υπάρχει μοναδικότητα!